De NSB-er Cornelis Iprenburg heeft veel kwaad werk verricht. Hij was medewerker van de Dienststelle der Sicherheitsdienst in Arnhem en werkte nauw samen met de Wageningse NSB-commissaris van politie Versteeg. Iprenburg had zich ingedrongen in de O.D. van Wageningen. Gelukkig werkte men hier met het systeem, dat één man de leiding had over vijf anderen. Men kende dus niet zo heel veel namen. Iprenburg heeft de mensen uit de groep verraden. De opgepakte groep werd afgevoerd naar concentratiekampen, waar twee van hen omkwamen.
Iprenburg dook onder in Drachten. Ook daar drong hij zich in de illegaliteit in en heeft mensen verraden. Regelmatig kwam hij terug naar Wageningen en bleef zodoende een gevaar voor het verzet. Er werd besloten op grond van zijn verraad en het gevaar dat hij nog opleverde, dat hij de doodstraf verdiende.

Een eerste poging om hem te ontvoeren door een pseudo Duitse officier met een militair had geen succes. Hij wilde niet mee. Bij de tweede poging op 21 oktober 1943 werd hij door een verzetslid in de Kapelstraat met een revolver in de rechter bovenarm getroffen. Iprenburg werd ter verpleging in het ziekenhuis opgenomen. De dader bleek voortvluchtig.

Op 27 oktober 1943 werd Iprenburg in het ziekenhuis door een onbekende bezoeker, met een revolver achter een bosje bloemen, in de borst doodgeschoten. De dader verliet uiterlijk kalm het ziekenhuis, struikelde bij de uitgang, en werd door anderen nog bijgelicht. Een uitgebreid onderzoek door de Wageningse politie leverde geen resultaat op. Het onderzoek werd overgenomen door de Sicherheitspolizei in Arnhem. De echtgenote van de schutter van de eerste poging werd opgepakt en heeft de tot aan het eind van de oorlog als gijzelaar in kamp Vught gezeten.

Ter vergelding op de aanslag op Iprenburg werd dokter Boes door twee nederlandse SS’ser van het Silbertanne commando vermoord. Lees verder »

Ooggetuigenverslag: Henk Sijnja

Bron: Wagezine Lees verder: Resource, Wageningen 1940- 1945